Angst Voor Staaroperatie

Door Redactie Zorgkrant
15 januari 2025

Thomas (65) is bang voor een staaroperatie:


“Het idee dat iemand in mijn oog snijdt, maakt me misselijk”

 

Thomas de Vries, een 65-jarige gepensioneerde leraar lichamelijke opvoeding, staat bekend als een energieke en sportieve man. Hij fietst wekelijks tientallen kilometers, speelt tennis met vrienden en is een vaste kracht in de lokale wandelclub. Toch heeft deze fitte zestiger een angst die hem recent heeft overvallen: de gedachte aan een staaroperatie jaagt hem de stuipen op het lijf.

De Diagnose

Thomas begon een paar maanden geleden te merken dat zijn zicht achteruitging. “Het leek alsof ik constant door een vieze ruit keek,” vertelt hij. Tijdens het fietsen merkte hij dat verkeersborden wazig werden, en bij het tennissen sloeg hij steeds vaker mis. Zijn vrouw, Marja, drong aan op een bezoek aan de oogarts. Daar kreeg Thomas de diagnose: staar.

“De arts zei dat het heel normaal is op mijn leeftijd,” legt Thomas uit. “Hij stelde me gerust dat een operatie eenvoudig en veilig is. Maar toch… het idee dat iemand in mijn oog snijdt, maakt me misselijk.”

Angst voor het Onbekende

Hoewel Thomas altijd de moedige sportman is geweest, voelt hij zich klein bij de gedachte aan een medische ingreep. “Ik heb in mijn leven nooit een operatie gehad. Zelfs de tandarts vond ik al vervelend,” bekent hij met een nerveuze glimlach. “Ik weet dat het nodig is, maar ik blijf denken: wat als het fout gaat? Wat als ik blind word?”

Thomas zijn angst is niet ongewoon. Volgens oogartsen ervaren veel mensen angst voor een staaroperatie, ondanks de hoge slagingskans van meer dan 98%. “Het idee dat je oog verdoofd wordt en dat je wakker blijft tijdens de ingreep, schrikt mensen vaak af,” zegt oogarts dr. Van Loon. “Maar de realiteit is dat de procedure meestal pijnloos is en slechts 15 minuten duurt.”

De Impact op Zijn Leven

Ondanks zijn angst merkt Thomas dat zijn leven steeds meer beperkt wordt door zijn slechte zicht. Fietsen voelt onveilig, vooral in het donker. Tijdens wandelingen struikelt hij soms over boomwortels die hij niet op tijd ziet. “Ik voel me alsof ik de controle verlies,” zegt hij somber. “Ik ben altijd een actieve man geweest. Het idee dat ik dat moet opgeven, maakt me verdrietig.”

Zijn vrienden uit de wandelclub proberen hem te steunen. “Thomas is altijd degene die ons motiveert om door te gaan,” zegt zijn vriend Kees. “Het is frustrerend om hem zo te zien worstelen. We zeggen steeds: laat die operatie doen, dan kun je weer volop genieten.”

Een Stap in de Juiste Richting

Om zijn angst te overwinnen, heeft Thomas besloten om meer informatie te zoeken. Hij heeft gesprekken gevoerd met mensen die de operatie al hebben ondergaan, zoals zijn buurvrouw Anja. “Ze zei dat het achteraf veel minder eng was dan ze dacht,” vertelt Thomas. “Ze zag na een paar dagen alweer scherp en had spijt dat ze het zo lang had uitgesteld.”

Daarnaast heeft Thomas een afspraak gemaakt met zijn oogarts om nog eens alle details door te nemen. “Ik wil precies weten wat er gaat gebeuren. Misschien helpt dat om mijn angst onder controle te krijgen.”

De Innerlijke Strijd

Toch blijft de drempel hoog. Thomas is gewend om controle te hebben over zijn lichaam en zijn prestaties. “In de sport bepaal ik wat ik doe en hoe ver ik ga. Bij zo’n operatie geef ik die controle uit handen. Dat voelt heel kwetsbaar,” legt hij uit.

Zijn vrouw Marja heeft een pragmatische aanpak. “Ik zeg hem steeds: je moet denken aan wat je ervoor terugkrijgt. Stel je voor dat je weer helder kunt zien tijdens het fietsen, zonder bang te zijn om een ongeluk te krijgen.”

Een Toekomst met Helder Zicht

Hoewel Thomas nog niet helemaal overtuigd is, voelt hij zich langzaam sterker worden. “Ik weet dat ik mijn angst moet overwinnen,” zegt hij vastberaden. “Ik wil niet dat dit mijn leven blijft beperken. Misschien moet ik het zien als een nieuwe uitdaging, net zoals ik dat vroeger deed in de sport.”

De komende weken zal Thomas een beslissing nemen. Zijn vrienden en familie staan achter hem, en hij weet dat hij niet de enige is die met deze angst worstelt. “Ik wil weer genieten van de dingen die ik graag doe,” zegt hij met een lichte glimlach. “Misschien is dit gewoon een andere vorm van overwinning.”

Met zijn sportieve instelling en doorzettingsvermogen is de kans groot dat Thomas binnenkort niet alleen de held van het sportveld is, maar ook van zijn eigen gezondheid.

Deel dit artikel